Abercrombie and Fitch

Tevreden loop ik met een berg tassen aan mijn arm de winkel uit. Het was van mijn gezicht af te lezen dat ik geslaagd was. Mijn blonde haar zit in een hoge knot op mijn hoofd gebonden en ik zie er stijlvol uit met mijn wat langere zwarte jas die bij mijn taille is dichtgeknoopt met een band. Van het winkelen had ik erge honger gekregen en ik loop richting huis.

Met mijn iPhone ingeplugged loop ik de winkel in, hier kan ik altijd slagen. Ik zie meteen van alles wat ik wil gaan passen. Ik zoek in het rek en vind al snel een hotpants. Destroyed en licht, aan alle kanten bleekplekken. Precies wat ik zocht. Ik hang het hangertje aan mijn arm en al snel kom ik een awesome wit shirtje tegen, met maar een mouw, ik zoek mijn maat 36 er tussen uit, het heerlijke aan deze winkel is dat niets te kort voor mij is, ik ben namelijk 1 meter 82. Als ik verder kijk zie ik een vest met bontkraag, die ga ik ook meteen passen.
Als ik een dik kwartier later het pashokje uit kom met meer kledingstukken dan die ik nodig heb ben ik helemaal tevreden. Alles behalve het vest stond leuk. Ik loop naar de kassa en reken af. Ik sta niet versteld als ik de prijs hoor. 340 dollar voor 6 kledingstukken , in mijn ogen heel normaal, als ik afreken met de creditcard werp ik een blik naar buiten.

Ik kijk in de etalages van Abercrombie and Fitch. Laat ik hier maar even naar binnen gaan, het ziet er allemaal echt superleuk uit. Gelijk loop ik naar de accessoires. Daar zie ik een superleuk New York Yankees Cap, een paar handschoenen die ik eigenlijk niet nodig heb en een mooie sjaal. Ik loop naar de kassa en zie Chloe in de winkel staan. Snel reken ik het af en loop naar haar toe.
'Hai!' zeg ik, en doe het petje op. 'Ik heb weer is een paar leuke aankopen gedaan.'

"Jaa, ik ook," Met 2 grote tassen lopen we samen de winkel uit. "ik heb afgesproken om zo met Jessica naar Starbucks te gaan, om haar beter te leren kennen", Ik bekijk Demi goed, haar ogen, daar ben ik verliefd op, ze heeft grijsblauwe ogen, ik een soort groen blauwe waarvan je de kleur niet zo goed kan benoemen.
Ik kijk Demi aan en glimlach.

'Gezellig, mag ik mee?' zeg ik enthoushiast. Hopelijk mag het wel, anders heb ik niet meer zo'n zin. Goed excuus om van het gezeur van mijn vader af te zijn. En trouwens, Starbucks is de lekkerste koffie die ik ooit gedronken heb, dus dat zit wel goed.
Ik strijk een pluk haar uit mijn gezicht, wat iets moeilijker gaat vanwege het petje.

'Hmmm, ik weet niet, ik heb met haar alleen afgesproken."
Ik zucht en vraag me af waarom ze altijd bij me wil zijn, ik heb zoveel vrienden, oké, ik ben populair, maar als iedereen dat zou doen zou ik nooit meer alleen zijn.
"Ik neem wel een muffin voor je mee" Zeg ik maar om haar niet te kwetsen.

'Okee.' zeg ik. 'Niet erg, hoor. Ik ga wel naar het Central Park ofzo.' Maar eigenlijk ben ik wel een beetje teleurgesteld. ' Maargoed, ik ga weer. Ciau!' roep ik, en loop richting mijn huis.

Spoiler:

"Doeii,"
Ik heb het gevoel dat ik haar gekwetst heb, shit, zo bedoelde ik het niet, ik stuur snel een SMS.

Zo bedoelde ik het niet, xx love you

Ik hoor het gebruikelijke deuntje van Kanye West uit mijn broekzak opklinken, en vis een Sony Ericsonn mobiel uit mijn zak. Ik zie dat het een SMS'je van Chloe is. Ik glimlach, en stuur er een terug.

'Maakt niet uit joh joh, onkruid vergaat niet. xox.